Bir varmış, bir yokmuş. Allah’ın kulu
çokmuş. Zamanın birinde, bir tarla kuşu varmış. Tarla Kuşu buğdaylar yeşerirken
kendisine bir yuva yapmış. Her gün birer yumurta yapıp üzerine yatmış. Bir süre
sonra yavruları yumurtadan çıkmış. Ama bir türlü öğrenememişler uçmayı. Tarla
kuşu bundan dolayı çok üzgünmüş. Yiyecek aramaya giderken sık sık
uyarırmış yavrularını:
- Aman yavrularım gözünüzü dört açın.
Yarın tarla sahibi gelince kulak verip dinleyin. Ne konuştuklarını öğrenin, biz
de ona göre hareket edelim.
Tarla
kuşu gidince, tıpkı söylediği gibi tarla sahibi ve oğlu gelmiş. Oğluna dönüp:
- Tamam buğdaylar olgunlaşmış, demiş
babası. Bu gün git komşulara haber ver. Babam ekinleri biçmek için sizleri
yardıma çağırıyor, de. Yarın erkenden orakları alıp gelsinler, demiş.
Tarla
kuşu yuvasına dönünce yavrularının telaş içinde olduğunu görmüş.
-
Ne
oldu, çiftçi neler söyledi, diye sormuş.
-
Komşularına
haber verdi. Yarın sabah yardıma gelmelerini söyledi, demiş yavru tarla
kuşları.
Tarla
kuşu, öyleyse hiç korkmayın, demiş. Yer değiştirmemiz için daha vakit var.
Yarın yine dinleyin bakalım ne
konuşacaklar.
Ertesi
gün tarla kuşu yine yiyecek toplamaya gitmiş. Tarla sahibi yine oğluyla
birlikte gelmiş.
- Ekinler çok olmuş. Artık bu halde bekletemeyiz.
Gördün mü komşuların bize ettiğini? Git bari akrabalara haber ver, yarın sabah
erkenden burada olsunlar.
Yavrular
bu defa daha çok korkmuşlar. Anneleri gelince her şeyi anlatmışlar.
Tarla Kuşu yine aldırmamış. Siz rahatınıza
bakın demiş, yemlerini yiyip uyumuşlar.
Ertesi
gün tarla kuşu yine gün doğmadan yiyecek toplamak için yola çıkmış. Bir süre
sonra çiftçi oğlu ile gelmiş. Gelip gidenin olmadığını görünce oğluna dönmüş:
- Biz hata ettik oğlum, demiş. Komşuya,
akrabaya güvenmeyecektik. Dostun, akrabanın da en iyisi insanın kendisidir
oğlum, bunu hiç unutma. Yarın ikimiz orakları alıp işe kendimiz girişelim. Ne
zaman biterse bitsin. İşin en iyisi bu, demiş.
Akşam
yuvasına dönen tarla kuşu bu haberi alınca:
- Şimdi iş ciddi. Hemen açalım
kanatları, demiş. Yavrularını peşine takıp terk etmiş yuvasını.
Hani
derler ya, insanın dostu da kendisidir, düşmanı da. İnsan önce kendine
güven duymalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder