Nasrettin Hoca’nın eşeği iyice
yaşlanmış, iş göremez olmuş, o da emektarını dağa götürüp bırakmış, kendine
yeni bir eşek almış.
Birkaç
gün sonra Timur dağa avlanmaya gitmiş, bu eşeği görünce acımış, sahibini
arattırıp buldurmuş.
Karşısına
getirilen Nasrettin Hoca’ya:
- Sen nankör bir adammışsın, demiş.
Şimdi bunu alıp evine
götürecek, kendi odanda kendi elinle
bir güzel besleyeceksin. Ben, sık sık adam gönderip baktıracağım. Buyruğumu
yerine getirmezsen kendini ölmüş bil.
Hoca
eşeği odasına götürmüş, arpasını kepeğini her gün kendi eliyle yedirmeye
başlamış, hayvan de kendine gelmiş, dinçleşmiş. Bir gün Hoca, onun keyifli bir
anırtıya başladığını işitince:
- Oh ne ala, zırla bozoğlan, zırla, diye
seslenmiş. Tabii ne de olsa arkan da
Timur var!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder